Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη «ΟΝΕΙΡΟ ΣΤΟ ΚΥΜΑ, ΕΡΩΣ ΗΡΩΣ»

ΣΚΗΝΟΘΕΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ & ΣΥΝΤΟΜΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

Με τα δύο αυτά διηγήματα ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης αποδίδει συναρπαστικά δύο όψεις του Έρωτα. Στο πρώτο, μας μεταφέρει σ' ένα νυκτερινό, καλοκαιρινό τοπίο, όπου αντικρίζει με δέος την ομορφιά της νεαρής συνομήλικής του Μοσχούλας, καθώς εκείνη κολυμπώντας αναδύεται γυμνή μέσα απ' τη φωσφορίζουσα θάλασσα στο φως της Σελήνης. Όταν κινδυνεύει αίφνης να πνιγεί, εκείνος βουτά και την σώζει μεταφέροντάς την στην ακρογιαλιά. Ο κρυφός έρωτάς του για κείνη παραμένει πλατωνικός και αθώος. Η ευχαρίστηση ότι της έσωσε τη ζωή αποκτά μεγαλύτερη αξία από την ερωτική επιθυμία.

Στο δεύτερο διήγημα, που θα μπορούσε να ήταν η φυσική εξέλιξη της προηγούμενης ιστορίας, ο έρωτας του νεαρού Γιωργή γίνεται πάθος, όταν κινδυνεύει να χάσει για πάντα την αγαπημένη του από έναν πολύ μεγαλύτερό του και ευκατάστατο Άνδρα, που έρχεται αιφνιδίως να την ζητήσει σε γάμο και να την παντρευτεί την ίδια μέρα. Η ταραγμένη σκέψη του Γιωργή σχεδιάζει να πνίξει τον Γαμβρό και την Μητέρα της αγαπημένης του την ώρα που τους μεταφέρει με την βάρκα του. Την ύστατη όμως στιγμή παραιτείται από το πάθος. Κάνει μιαν υπέρβαση και γίνεται ήρωας για τον έρωτά του.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Δραματουργία / Διδασκαλία Ερμηνείας /
Σκηνική Όψη / Σκηνοθεσία:
Δήμος Αβδελιώδης

Ερμηνεύουν: Θεμιστοκλής Καρποδίνης
Σκιά Μεγαλοδικηγόρου: Γιάννης Κολόι

ΠΑΡΑΓΩΓΗ: Δήμος Αβδελιώδης

Τιμή εισιτηρίου: 8€
Διάρκεια προβολών: 13/2 έως 16 Μαρτίου 2021

ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 90 '

ΚΡΙΤΙΚΗ

Ο Δ.Αβδελιώδης κατάφερε, μέσα από έναν θεατρικό μονόλογο, βασισμένο στα κείμενα του Αλ.Παπαδιαμάντη, να οδηγήσει τον θεατή στην κάθαρση. Με σεμνότητα και σεβασμό στον μεγάλο κοσμοκαλόγερο συγγραφέα, ο σκηνοθέτης προσέγγισε το πλαίσιο της εποχής και διέγειρε με τόλμη τα συναισθήματα των θεατών. Η αφήγηση είχε παλλόμενο ρυθμό και σε καθήλωνε, εντείνοντας την αγωνία για το τί θα γίνει στη συνέχεια, παρά το δύσκολο της γλώσσας του συγγραφέα.

Το λιτό σκηνικό και οι μυσταγωγικοί φωτισμοί δημιούργησαν μια ονειρική ατμόσφαιρα, ενώ η εξαιρετική μουσική υπόκρουση, που συνόδευε τον λόγο, έδινε τον τελικό τόνο του δράματος.

Βεβαίως, πρέπει να σταθώ και στον πρωταγωνιστή, τον Θεμιστοκλή Καρποδίνη, έναν νέο ταλαντούχο ηθοποιό, ο οποίος εξέφρασε τα ηθικά διλήμματα και τις ψυχολογικές διακυμάνσεις του συγγραφέα με ανεπανάληπτο τρόπο. Το βλέμμα του γινόταν το πρίσμα, από το οποίο πέρναγε ο λόγος, ενώ η ακινησία του σώματός του έκανε πιο παραστατικές τις κινήσεις της ψυχής του. Η εκφορά του λόγου και ο χρωματισμός της φωνής του ήταν άψογος, συλλαμβάνοντας όλες τις αποχρώσεις του κειμένου.

Επίσης, εκπληκτική η κίνηση του ηθοποιού Γιάννη Κολόι, του οποίου φαινόταν μόνο η σκιά σε ένα μπερντέ.

Μια παράσταση, που μας βοηθά όχι μόνο να θυμηθούμε τον Αλ. Παπαδιαμάντη από τα σχολικά μας αναγνώσματα, αλλά να τον γνωρίσουμε εις βάθος, βλέποντας μια άλλη, ερωτική πτυχή του και να αφομοιώσουμε τα νοήματα του κόσμου του.