Αισχύλου - Σοφοκλή Επτά επί Θήβας/Αντιγόνη

Θεατρική-μουσική performance

Αισχύλου-Σοφοκλή
Επτά επί Θήβας/Αντιγόνη

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Φουαγιέ Θεάτρου Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών

30 Νοεμβρίου & 1,2,3 Δεκεμβρίου 2023
Ώρα έναρξης: 21.00
 
Σκηνοθεσία, συρραφή κειμένων, απόδοση: Κωνσταντίνος Χατζής
Μουσική: Γιώργος Κουμεντάκης

«Αυτό που αρχίζει, που όλο αρχίζει
Κι αδιάκοπα θ' αρχίζει
Αδιάκοπα στους αιώνες οι πράξεις των ανθρώπων
Γιατί σε μια πράξη ενός υπάρχουν οι πράξεις όλων των ανθρώπων»
 
Μια πρωτότυπη και ιδιαίτερη θεατρική-μουσική performance πάνω στα έργα «Επτά επί Θήβας» του Αισχύλου και «Αντιγόνη» του Σοφοκλή, σε σκηνοθεσία, συρραφή κειμένων και απόδοση του Κωνσταντίνου Χατζή και σε μουσική του Γιώργου Κουμεντάκη.
 
Στο νέο του έργο ο πάντα καλλιτεχνικά ανήσυχος σκηνοθέτης Κωνσταντίνος Χατζής επιλέγει να μιλήσει για τον πόλεμο ως πολιτική πράξη και ως όργανο της πολιτικής μέσα από την υψηλή ποίηση δύο αρχαίων τραγωδιών: «Επτά επί Θήβας» του Αισχύλου και «Αντιγόνη» του Σοφοκλή. Στην παράσταση, ξεκινώντας από τις ρίζες του μύθου των Λαβδακιδών, ακολουθούμε την πορεία του εμφύλιου αλληλοσκοτωμού ανάμεσα στον πατέρα και τον γιο, Λάιο και Οιδίποδα, αλλά και στΆ αδέλφια Ετεοκλή και Πολυνείκη και, τέλος, στον θάνατο της Αντιγόνης. Μύθος, μνήμη, χρόνος. Πόλεμος. Αίμα. Αίμα εμφύλιο.
 
Για τη μουσική του έργου «Επτά επί Θήβας – Αντιγόνη», ο Κωνσταντίνος Χατζής συνεργάζεται ξανά με τον Γιώργο Κουμεντάκη. Η υποβλητική μουσική του διακεκριμένου συνθέτη δεν συνομιλεί με τις τραγωδίες των Αισχύλου και Σοφοκλή, αλλά λειτουργεί περισσότερο ως αυτόνομο μουσικό έργο. Λέξεις, ήχοι, εικόνες συνθέτουν μια μοναδική θεατρική-μουσική εμπειρία.
 
Σκηνοθετικό σημείωμα
Γιατί η τραγωδία συνεχίζει να ασκεί πάνω μας τόσο μεγάλη έλξη; Γιατί ερμηνεύοντας τους κλασσικούς ερμηνεύουμε τον εαυτό μας.
Την εποχή μας.
Το σήμερα.
Τα έργα «Επτά επί Θήβας» και «Αντιγόνη» σου δίνουν τη δυνατότητα να αναμετρηθείς και να ανακαλύψεις τη φύση του πολέμου. Ενός εμφύλιου πολέμου. Ο πατέρας θέλει να σκοτώσει τον γιο του. Ο γιος σκοτώνει τον πατέρα του. Ο αδελφός τον αδελφό. Και τέλος η τελευταία απόγονος, η Αντιγόνη, καταδικάζεται σε θάνατο από τον θείο της. Ένας ατέρμονος εμφύλιος αλληλοσκοτωμός ανάμεσα σε αυτούς που κατέχουν την εξουσία και θέλουν με όλα τα μέσα να τη διατηρήσουν.
Η βαθύτερη ανάγκη μου είναι να μιλήσω για τον πόλεμο. Μέσα από την υψηλή ποίηση του «τραγικού» λόγου. Τον πόλεμο ως πολιτική πράξη. Τον πόλεμο ως όργανο της πολιτικής. Γιατί ας μην ξεχνάμε πως ο ιθύνων νους του πολέμου είναι πάντα η πολιτική. Πόλεμος σημαίνει πολιτική πράξη με άλλα μέσα. Την δύναμη του ισχυρού απέναντι στον ανίσχυρο.
Πέραν της τεράστιας καλλιτεχνικής αξίας αυτών των έργων, η επιλογή του να μιλήσεις –και επανέρχομαι ξανά σε αυτό– για το «τώρα» μέσα από έργα που γράφτηκαν αιώνες πριν μας βοηθάει να επαναπροσδιορίσουμε και να καταλάβουμε την αληθινή φύση των ανθρώπων.
Η ιστορία μοιάζει σαν κάτι ακίνητο. Μιας και οι πράξεις των ανθρώπων μέσα στους αιώνες παραμένουν και αυτές αμετακίνητες.
Αισχύλος, Σοφοκλής και Κουμεντάκης. Τρεις συγγραφείς. Τρεις συνθέτες. Μιας κι η μουσική εδώ δεν συνομιλεί, δεν συνδέει τα έργα αλλά λειτουργεί αυτόνομα. Σαν ένα τρίτο έργο. Σαν τρίτος συγγραφέας. Δύση και ανατολή. Ένα κράμα που συνεχώς συγκρούεται. Κι αναμεσά σε αυτήν την σύγκρουση αναδύεται η καθαρή όψη της αλήθειας. Ας τολμήσουμε επιτέλους να τη δούμε κατάματα.
 
 

Κωνσταντίνος Χατζής

      
Ταυτότητα παράστασης
Σκηνοθεσία, συρραφή κειμένων, απόδοση: Κωνσταντίνος Χατζής
Μουσική: Γιώργος Κουμεντάκης
Σύλληψη Ιδέας: Αντιγόνη Καράλη, Κωνσταντίνος Χατζής
Σχεδιασμός φωτισμών, κοστούμια: Η Ομάδα
A´ βοηθός σκηνοθέτη: Σοφία Πανταζή
B´ βοηθός σκηνοθέτη: Αλεξάνδρα Καραβιώτη
 
Ερμηνεύουν: Ηλέκτρα Καρτάνου (Πόλεμος), Χάρης Δήμος ( Πολυνείκης / Ετεοκλής), Νίκος Μάνεσης (Κρέοντας / Αίμονας), Κωνσταντίνος Χατζής (Αντιγόνη)
Φωνή Αντιγόνης: Σοφία Χίλλ
 
* Κλαρινέτο παίζει ζωντανά ο Χάρης Δήμος

H παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείου Πολιτισμού