Who knows where the time goes
potential destination #1

 

Η Ελεονώρα Σιαράβα, χορογράφος που τα τελευταία χρόνια ζει και δραστηριοποιείται καλλιτεχνικά μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας, μετά από την πρεμιέρα της τελευταίας της δουλειάς The Body and the Other~ (2020) σε ένα από τα σημαντικότερα κέντρα χορού της Ευρώπης, το Tanzhaus NRW στο Düsseldorf στα πλαίσια του Temps D' Images Festival, παρουσιάζει στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη το νέο της έργο με τίτλο Who knows where the time goes – potential destination #1

Σε μια συνθήκη που ο χρόνος μοιάζει σαν ψευδαίσθηση, άλλοτε να σταματά και άλλες φορές να συμπυκνώνεται ή να διαστέλλεται, το µWho knows where the time goes – potential destination #1 είναι μια παράσταση χορού|σωματική εγκατάσταση που επιχειρεί να προσεγγίσει το αμφίσημο σύμπαν που δημιουργείται όταν η έννοια του Χρόνου πλέκεται με την Εικόνα. 

Ο χρόνος μπορεί να είναι καταιγιστικός. Μεταμορφώνει εμάς και τον κόσμο που μας περιβάλλει. O χρόνος που ρέει, ο χρόνος που παγώνει και το ζωντανό παρόν. 

Πώς μπορεί να εντοπιστεί ο χρόνος στο σώμα καθώς αυτό κινείται σε έναν συνεχώς μεταβαλλόμενο κόσμο; 

Η κίνηση, μέσα στην εφήμερη μεταλλασσόμενη σκηνογραφία που αναπτύσσεται κατά τη διάρκεια του έργου, δημιουργεί εικόνες και χορογραφικά στιγμιότυπα, μια περίπλοκη αλληλεπίδραση ανάμεσα στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον.

Τελικά, το πού πάει ο χρόνος μοιάζει να έχει σαν απάντηση ότι τριγυρνά κάπου ανάμεσα μας σε κυκλικές πορείες και ανακυκλούμενες διαδρομές. 

«Για τον φιλόσοφο Roland Barthes η "Εικόνα" εμπερικλείει αυτό που ο ίδιος ονομάζει Τρίτο Νόημα. Σύμφωνα με τον Barthes, μια φωτογραφία εμπεριέχει πάντα μια σκοτεινή, ομιχλώδη περιοχή που δεν μπορεί να αποδοθεί λεκτικά, που ξεφεύγει της γλώσσας, είναι ανεξάντλητη και άπειρη με πολλαπλά νοήματα και αναφορές. Επιχειρώντας μια αναλογία με τις παραστατικές τέχνες, θα ήταν δυνατόν το μάτι του θεατή να παρομοιαστεί με τον φακό μιας κάμερας; Και πώς αυτό που βλέπουμε να εξελίσσεται στη σκηνή –τα σκηνικά συμβάντα- μπορεί να καταγράφεται ως μια υποκειμενική εικονική αποτύπωση με ομιχλώδη σημεία;

Για τη μεταφορά του πλέγματος εικόνας και χρόνου η παράσταση βασίζεται στην κατασκευή και χρήση μιας εφήμερης, ζωντανής, μεταλλασσόμενης σκηνογραφίας που περιλαμβάνει απλά υλικά ως σκηνογραφικά αντικείμενα. Στόχος είναι η συνεχής αποδόμηση και μεταμόρφωση του χώρου σε διαφορετικές χρονικές συντεταγμένες. Το κοινό παρακολουθώντας τους performers και την επίδρασή τους στον χώρο καλείται να στοχαστεί πάνω στο εφήμερο, στη ζωντανή μνήμη, στην εικόνα ως αποτύπωμα του χρόνου».

Σύλληψη – Χορογραφία - Καλλιτεχνική διεύθυνση: Ελεονώρα Σιαράβα 

Χορεύουν: Μίνα Ανανιάδου, Νικολέτα Καρμίρη, Ναταλία Μπάκα

Μουσική: Σάββας Μεταξάς

Επιμέλεια σκηνικού & κοστούμια: Δάφνη Αηδόνη

Φωτισμός: Μίλτος Αθανασίου

Βοηθός παραγωγής: Δανάη Γιαννακοπούλου

Βοηθός σκηνογράφου-ενδυματολόγου: Σοφία Θεοδωράκη

Δημιουργικό αφίσας: Ορφέας Φωτεινός

Υπεύθυνη επικοινωνίας: Ιωάννα Ιακωβίδη

Φωτογραφίες: Κατερίνα Βράτιτς

Παραγωγή: Per_Dance Choreographic Research Plarform 

Την Κυριακή 24 Οκτωβρίου, μετά το τέλος της παράστασης, θα ακολουθήσει ανοιχτή συζήτηση ανάμεσα στη δημιουργική ομάδα και το κοινό, με συντονίστρια την Μπετίνα Παναγιωτάρα.

Lab:

Την Τρίτη 26 Οκτωβρίου θα πραγματοποιηθεί εργαστήριο στο οποίο οι συμμετέχοντες θα έρθουν σε επαφή με τη δημιουργική διαδικασία και χορογραφική έρευνα που αναπτύχθηκε στα πλαίσια της προετοιμασίας του έργου. Με την υποστήριξη του Κέντρου Μελέτης Χορού Ντάνκαν.

Διάρκεια: 12.00-14.30
Κόστος συμμετοχής: 20 ευρώ
Δήλωση συμμετοχής στο infoperdance@gmail.com
Κέντρου Μελέτης Χορού Ντάνκαν, Χρυσάφης 34 & Δικαιάρχου, 16232 Βύρωνας

H Ελεονώρα Σιαράβα είναι χορογράφος και καλλιτεχνική υπεύθυνη της πλατφόρμας χορογραφικής έρευνας Per_Dance. Έχει ΜΑ “Dance Making and Performance”-Coventry University (Άριστα), έχει παρακολουθήσει μαθήματα στο χορογραφικό κέντρο της La Rochelle καθώς και το πρόγραμμα “Creating Site-Specific Dance and Performance Works”-California Institute of Arts. Ως χορογράφος έχει παρουσιάσει έργα της σε διάφορες χώρες και φεστιβάλ όπως το 11o και 13ο Φεστιβάλ Ελλήνων Χορογράφων, Make>Shift Festival, Moving Out Festival, Espacio 3-Kodra Festival, Dance Days Chania, Θέατρο Blackbox, Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, στην Αποθήκη Γ'/Λιμάνι Θεσσαλονίκης με την υποστήριξη του Ινστιτούτου Goethe και Robert Bosch Stiftung κ.α. Για την χορογραφική δουλειά της "The Body and the Other~" που έκανε πρεμιέρα στο TEMPS D'IMAGES festival, Tanzhaus NRW (Ιανουάριος, 2020) διακρίθηκε με την υποτροφία καλλιτεχνικής κινητικότητας i-Portunus/Creative Europe Programme (2019), υποστηρίχτηκε από το πρόγραμμα »Transfer International« του KULTURsekretariat - Nordrhein-Westfalen της Γερμανίας, Ministry of Culture and Science of the State of NRW και το Tanzhaus NRW και συνεργάστηκε με το Mixed Reality and Visualization Institut (MIREVI Media Department, Πανεπιστήμιο Düsseldorf) για τη χρήση ψηφιακής τεχνολογίας. Eπιλέχθηκε ως χορεύτρια για το έργο της Marina Abramović 'A different way of hearing' που παρουσιάστηκε στην Όπερα της Φρανκφούρτης (2019) ενώ ήταν resident χορογράφος στο SE.S.TA Centre for Choreographing Development/Interdisciplinary Incubator 2019 (Πράγα) και στο κέντρο χορού Perfor[d]ance με την υποστήριξη των START, Robert Bosch Stiftung, Goethe-Institut Θεσσαλονίκης. Συμμετείχε στο ευρωπαϊκό καλλιτεχνικό project "Moving Digits"/Creative Europe (2018-2020) για Χορό και Νέες Τεχνολογίες, μια συνεργασία ανάμεσα στο Madeira Interactive Τechnologies Institute, Hochschule Düsseldorf, Sõltumatu Tantsu Lava (Εσθονία), Tanzhaus NRW (Γερμανία) και University of Greenwich (https://movingdigits.eu/). Το video dance  "co-topia on screen" προβλήθηκε στο Off Borders Festival Α4Μ & MOMus-Πειραματικό Κέντρο Τεχνών, Wicklow Screendance Lab (Ιρλανδία 2018), International Screendance Festival Freiburg (Γερμανία 2019), 28th Quinzena de Dança de Almada –International Dance Festival σε ειδική ενότητα στο Goethe-Institut Λισαβόνας για παραγωγές από τη Γερμανία (Πορτογαλία 2020) κ.α. Ως καλλιτέχνης πειραματίζεται με την αφαιρετικότητα και τα πολλαπλά νοήματα που δυνητικά εμπεριέχει τόσο για τους χορευτές όσο και για το θεατή εξερευνώντας τη σχέση ανάμεσα σε αισθητικές φόρμες, φαντασιακούς και πραγματικούς χώρους, αλληλοεπικαλυπτόμενες χρονικότητες, πολυαισθητηριακή αντίληψη, υβριδικότητα, την έννοια της ατμόσφαιρας. Είναι υποψήφια διδάκτορας στο Τμήμα Θεάτρου του Α.Π.Θ. μελετώντας πρακτικές χορογραφικής σύνθεσης ενώ πραγματοποίησε μέρος της έρευνας της στο MA Choreography and Performance-Ινστιτούτο Εφαρμοσμένων Θεατρικών Σπουδών-Justus Liebig University στο Giessen της Γερμανίας υπό την διεύθυνση της Bojana Kunst και στο Τμήμα Σύγχρονου Χορού της Ακαδημίας Παραστατικών Τεχνών της Φρανκφούρτης (2016-2018, Erasmus+ Program & guest researcher). Ως διδάσκουσα έχει συνεργαστεί με το Professional Training/Tanznetz | Freiburg/E-WERK, Das Plateau-Frankfurt, την Επαγγελματική Σχολή Χορού Δήμου Θεσσαλονίκης, το τμήμα Θεάτρου του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, Centre for Dance Research/Coventry University, Plymouth University κ.α. Έχει παρακολουθήσει το "Resources Lab of Motion Bank" του William Forsythe (Ακαδημία Παραστατικών Τεχνών Φρανκφούρτης), συμμετείχε στο διεθνές φεστιβάλ Ruhrtriennale στο project {Hello World} του ArtEZ University of the Arts Arnhem (Γερμανία, 2017) και ήταν μέλος στο project ColLaboratoire για την έρευνα του κινητικού αυτοσχεδιασμού/κιναισθητικής ενσυναίσθησης/στιγμιαίας σύνθεσης (Plymouth University, 2016). To έργο της "Step-in", μια site & time specific χορογραφική εγκατάσταση, επιλέχθηκε από το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης και παρουσιάστηκε στο πλαίσιο της δια-καλλιτεχνικής δράσης "Περιφράξεις-Διασχίσεις (2019). Τα μελλοντικά της σχέδια περιλαμβάνουν την επόμενη της παραγωγή Memoir for:of the Future (προσωρινός τίτλος) και την ανάπτυξη της χορογραφικής έρευνας "UnderScore, Choreographic Objects and more" έχοντας λάβει διπλή επιχορήγηση από το Υπουργείου Πολιτισμού για το 2021-2022.