Ζωή… Χαρισάμενη

«Ζωή… Χαρισάμενη»

ΚΕΙΜΕΝΟ-ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΙΑΝΟΣ

Με την ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΛΕΜΟΝΗ

ΘΕΑΤΡΟ ΠΑΛΑΙΑΣ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 11 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ, ΩΡΑ:21.00
ΣΑΒΒΑΤΟ 12 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ, ΩΡΑ : 21.00
ΚΥΡΙΑΚΗ 13 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ, ΩΡΑ 20.00

Λίγα λόγια  για το έργο

Η Ζωή, η ηρωίδα του έργου, πέρασε «Δια Πυρ(αι) ός και σιδήρου» από τη μέρα που την βρήκαν νεογέννητη σαν «πεταμένο σκατό» στο κατώφλι κάποιου χωριάτικου σπιτιού.

Πότε από δω, πότε από κει κατέληξε, πάμφτωχη κι αγράμματη, παραδουλεύτρα σε οίκο ανοχής. Αστεφάνωτη και με παιδιά νόθα έζησε μια «Ζωή…χαρισάμενη» ανάμεσα σε πόρνες, σωματέμπορους, μαυραγορίτες, προδότες και μ' όλα τ΄αποβράσματα της κοινωνίας. Γνώρισε τη δικτατορία του Μεταξά, τον πόλεμο, την κατοχή, τον εμφύλιο σπαραγμό και όλη τη ζοφερή μετεμφυλιακή περίοδο.

Σε μια Ελλάδα εξαθλιωμένη πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά, κατόρθωσε με το παντοδύναμο μητρικό της ένστικτο να μεγαλώσει και να αποκαταστήσει μόνη τα παιδιά της.  Έχοντας έμφυτο το αίσθημα της αυταπάρνησης, της γενναιοψυχίας και του αυτοσαρκασμού βγήκε νικήτρια στη ζωή και τελικά αναδεικνύεται πρόσωπο ιερό, σεβαστό, όπως τόσες και τόσες γυναίκες που βίωσαν κι αυτές μια «Ζωή …χαρισάμενη!».

Ο Κώστας Τσιάνος, απέσπασε για το έργο αυτό, στην απονομή Θεατρικών Βραβείων της «ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΒΡΑΒΕΙΩΝ – ΚΟΡΦΙΑΤΙΚΑ ΒΡΑΒΕΙΑ – 2017», που δόθηκαν στο «ΘΕΑΤΡΟ ΒΕΜΠΟ», το 1^ο Βραβείο καλύτερου Θεατρικού έργου της χρονιάς 2017 και επίσης τιμήθηκε, με το έπαθλο «Αλέξης Μινωτής», για όλη την Θεατρική του πορεία.

Ενθουσιώδεις κριτικές απέσπασε και η ερμηνεία της Αγγελικής Λεμονή, καθώς της απονεμήθηκε
το 1^ο Βραβείο Ερμηνείας γυναικείου ρόλου, για το ίδιο έργο. 

«Πρόκειται για μοναδικό φαινόμενο εκφραστικής υποκριτικής». «Καμιά άλλη ηθοποιός δεν θα μπορούσε να παίξει αυτόν τον γιγαντιαίο ρόλο, να σηκώσει στους ώμους της, ένα συγγραφικό άτλαντα, εκτός από την Αγγελική Λεμονή», ανέφερε ο Κώστας Γεωργουσόπουλος. 

Εξαιρετικό το κείμενο που έγραψε ο Κώστας Τσιάνος κι έξοχος ο τρόπος που το ανέβασε. Η σκηνή που η ηρωϊδα του πηγαίνει το νυφικό της πέπλο αγκαλιά στο κρεβάτι είναι σπουδαία, επεσήμανε ο Βασίλης Μπουζιώτης.

Παρουσιάστηκε το 2017 σε παραγωγή του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. ΛΑΡΙΣΣΑΣ με πολύ μεγάλη επιτυχία τόσο στην Λάρισα, όπου έκανε συνεχή sold out, όσο και στην Αθήνα και στα Χανιά.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:

Σκηνοθεσία-Μουσική επιμέλεια: Κώστας Τσιάνος
Σκηνικό: το σχεδίασε ο Κώστας Τσιάνος, το κατασκεύασε ο Χρήστος Καράκης, το ζωγράφισε ο Γιάννης Πέτρου.
Φωτισμοί: Μάκης Παπατριανταφύλλου
Επιμέλεια κοστουμιών: Νικολλέτα Καϊση
Ήχος: Νίκος Γεωργάκης
Φωτογραφίες: Βασίλης Αγγλόπουλος

Παραγωγή –Εκτέλεση Παραγωγής: ΔΟΕΠΑΠ-ΔΗΠΕΘΕ ΒΟΛΟΥ και ECOPOLIS

ΚΡΙΤΙΚΗ ΑΠΟ ΤΟ Kallitexnes.gr     

Ήμασταν στην παράσταση του Κώστα Τσιάνου, “Ζωή… Χαρισάμενη” .

Ένας συγκλονιστικός μονόλογος μια λαϊκής γυναίκας, που μίλαγε για τα πιο σοκαριστικά πράγματα, με μια αφοπλιστική απλότητα και φυσικότητα.

Μια γυναίκα που είχε στερηθεί τα βασικά, γι΄ αυτό και μπόρεσε να επιβιώσει μέσα στο τίποτα.

Τον ρόλο της “Ζωής“, ερμήνευσε η εκπληκτική Αγγελική Λεμονή. Το έργο που είχε αναλάβει ήταν πολύ δύσκολο, που όμως το έφερε εις πέρας με μεγάλη επιτυχία. Γελάσαμε, συγκινηθήκαμε, όλα σε υπερθετικό βαθμό.

Πιο στρογγυλεμένη, με γωνίες όπου έπρεπε, μας διηγήθηκε την ιστορία της “Ζωής“, μιας λαϊκής γυναίκας, αγράμματης, έρμαιο των ανθρώπων, αλλά και της ίδια της μοίρας, η οποία της έδειξε μόνο το σκληρό της πρόσωπο. Ακόμη και τις λίγες χαρές που της έδωσε τις πλήρωσε, όπως λέει και η ίδια χαρακτηριστικά. Η Αγγελική Λεμονή, έχτισε τόσο καλά τον ρόλο της, υιοθετώντας το στιλ, τον ψυχισμό, τις σκέψεις, τους προβληματισμούς μιας τέτοιας γυναίκας. Ήταν εξαιρετική, με υποδειγματική τεχνική υποκριτική και πειθαρχία ενσάρκωσε ή μάλλον έγινε η “Ζωή”, εκείνης της φτωχογειτονιάς.

Η Ζωή, αγνώστου πατρός και μητρός. Η Ζωή, του περιθωρίου. Η Ζωή, παραδουλεύτρα οίκου ανοχής. Η Ζωή, μάνα τριών νόθων παιδιών. Η Ζωή, η Αγία.

Ο Κώστας Τσιάνος  μας χάρισε ένα καταπληκτικό κείμενο και μια πολύ εμπνευσμένη σκηνοθεσία. Το κείμενο είχε όλες τις γλωσσικές ιδιαιτερότητες, οι οποίες μαρτυρούν την καταγωγή της Ζωής και την μόρφωσή της.

Κατάφερε να ψυχογραφήσει την ηρωίδα του με ακρίβεια. Καλοδουλεμένο και άμεσο, μπόρεσε από τη πρώτη στιγμή να οικειοποιήσει τον θεατή και να τον κάνει κοινωνό της ιστορίας. Η σκηνοθεσία ήταν υπέροχη. Παρ΄ ότι μονόλογος, πάντα είχες την αίσθηση πως κάποιος θα μπει, κάποιος υπάρχει στα πίσω δωμάτια, απλά δεν τον βλέπουμε. Άρτια δουλεμένο, με όλες τις λεπτομέρειες στο προσκήνιο να μας κλείνουν το μάτι.

Μια ανεπανάληπτη παράσταση, με πολύ συναίσθημα και γέλιο, αλλά πάνω απ΄ όλα ανθρωπιά, σε μια πολύ ζεστή ατμόσφαιρα.

Μην το χάσετε!!