Μια τοπική κοινωνία παρουσιάζει την ιδανική εικόνα: οι δείκτες ανεργίας είναι χαμηλοί και η ανάπτυξη σταθερή. Όλα πάνε καλά εκτός από μια μικρή λεπτομέρεια που όλοι είναι διατεθειμένοι να παραβλέψουν: η μονάδα επεξεργασίας αποβλήτων της περιοχής μολύνει την ατμόσφαιρα και το νερό, θέτοντας σε κίνδυνο την υγεία του πληθυσμού. Η Δήμαρχος της κοινότητας αποφασίζει να ανακαλέσει την άδεια λειτουργίας του εργοστασίου. Μια γυναίκα πολιτικός αγωνίζεται για το καλό των κατοίκων κόντρα σε έναν διαπλεκόμενο και ανδροκρατούμενο μηχανισμό που συνασπίζεται απέναντί της. Τα ΜΜΕ την παρουσιάζουν σαν μια απειλή, η δικαιοσύνη στρέφεται εναντίον της και η αλήθεια διαστρεβλώνεται ολοένα και περισσότερο. Πώς μπορεί να σταματήσει η χειραγώγηση;

Ο Κωνσταντίνος Βασιλακόπουλος δημιουργεί μια νέα εκδοχή του έργου του Ίψεν, μεταγράφοντας το έργο στην Ελλάδα του σήμερα. Διατηρώντας τους άξονες της ψυχογραφικής αποτύπωσης και της κοινωνικοπολιτικής κριτικής, θέτει εκ νέου θεμελιώδη ερωτήματα. Γιατί στεκόμαστε απαθείς απέναντι στη διαπλοκή; Ποια είναι η μοίρα του ανθρώπου που στρέφεται ενάντια στην πλειοψηφία; Πώς μπορεί κανείς να υπερασπιστεί το δίκαιο σε έναν άδικο κόσμο;